Kiedy zobowiązanie warunkowe przekształca się w rezerwę

Podstawowym celem rachunkowości jest dostarczenie prawdziwego i rzetelnego obrazu sytuacji majątkowej i finansowej podmiotu gospodarczego. Przedmiotem rachunkowości jest każde zdarzenie gospodarcze wyrażone w mierniku pieniężnym i wpływające na zmianę sytuacji firmy, jej zasoby i wyniki.

Kierownik jednostki zobowiązany jest między innymi do prawidłowego zakwalifikowania poszczególnych operacji gospodarczych w sprawozdaniach finansowych. Przykładem takich operacji mogą być na przykład sprawy sądowe, udzielane gwarancje, poręczenia. Część tych operacji może być ewidencjonowana jako rezerwa (koszt) w rachunku zysków i strat, a następna część jako zobowiązania warunkowe ujmowane jedynie w ewidencji pozabilansowej i ujawniane w części opisowej sprawozdania finansowego. Jest to bardzo ważna kwalifikacja, gdyż przyczynia się do prawidłowego ustalenia wyniku finansowego firmy. Zła ocena lub celowe niewykazanie danej sytuacji zawyży wynik finansowy firmy. Obowiązek tworzenia rezerw wynika z zastosowania zasady współmierności oraz zasady ostrożności.

Wzrost zobowiązań

Zobowiązania warunkowe są przedmiotem szczególnej uwagi analizy finansowej, gdyż w przypadku wzrostu zobowiązań sytuacja finansowa przedsiębiorstwa może się pogorszyć. Często w firmach przedstawienie zobowiązania jako zobowiązanie warunkowe bywa próbą ukrycia faktycznego zadłużenia. Biegli audytorzy zwracają szczególną uwagę na rejestr zapisów m.in. w umowach aby prawidłowo zaprezentować tego typu operacje.

Obowiązek który może wymagać wydatkowania zasobów danej jednostki:

1) prawdopodobieństwo zaistnienia jest mniejsze niż...